Σάββατο 9 Μαρτίου 2013

Είχα πάρει προχτές ένα boing...!

Κοντεύουν  Χριστούγεννα. Η απόφαση έχει παρθεί από καιρό: θα πάμε με τον Τάκη και τον Μπουρίτο Αθήνα για τις γιορτές. Οι συγγενείς, η αδερφή μου, ο γαμπρός μου, η νονά μου, θείες, ξαδέρφια, φίλοι περιμένουν πως και πως. Για πολλούς είναι η πρώτη φορά που θα δουν το μωράκι μας και η ανυπομονησία μας απίστευτη!  
Για τον μικρό Μπουρίτο  όμως είναι το πρώτο του ταξίδι με αεροπλάνο! Πρέπει λοιπόν να κάνουμε μια σχετική προετοιμασία.
Για ακόμη μια φορά ο αγαπημένος μου φίλος ο Γούγλης πήρε φωτιά! Απορίες όπως "χρειάζεται έξτρα εισιτήριο για το μωρό;", "τι πρέπει να έχω μαζί μου στην τσάντα;", "τι χαρτιά χρειάζονται;", και "αν κλαίει;;;", ήρθαν και μου έβγαζαν την γλώσσα κοροϊδευτικά.
Και εγώ θύμωσα!
Όχι είπα, θα τα καταφέρω, τόσα και τόσα μωρά ταξιδεύουν κάθε μέρα αποκλείεται να είναι τόσο δύσκολο.
Το μωρό δεν χρειάζεται έξτρα εισιτήριο, αλλά αναλόγως την εταιρία με την οποία ταξιδεύεις, πληρώνεις ένα ποσό για ασφάλεια.  Μαζί πρέπει να έχεις το πιστοποιητικό γέννησης του μωρού, το οποίο μου το ζήτησαν για έλεγχο και στο γκισέ των εισιτηρίων αλλά και στο αεροπλάνο και το βιβλιάριο υγείας του. Τώρα όσο για την τσάντα, τι να σου πω... Αν πάρεις πολλά, δεν θα χρησιμοποιήσεις τίποτα. Αν πάρεις λίγα, τότε σίγουρα θα σου λείψει αυτό, που αποφάσισες τελευταία στιγμή να βγάλεις από την τσάντα.

Έτσι ήρθε η μέρα του ταξιδιού. Πετούσαμε με την πρώτη πρωινή. Πρώτο λάθος! Σήκωσα το μωρό  και το ετοίμασα ενώ ακόμα κοιμόταν. Έξω δυστυχώς έβρεχε. Κάπου εδώ νομίζω οτι αποφάσισε ο Κύριος (ο γνωστός ντε!) Μέρφυ να κάνει την εμφάνιση του...  Ευτυχώς το καρότσι μας είχε αδιάβροχο κάλυμμα και έτσι γλιτώσαμε τα χειρότερα (λατρεύω το καρότσι μας, σας το είπα;). Είχα ήδη αποφασίσει με το καρότσι να πάρω όχι το κανονικό του κάθισμα αλλά το κάθισμα αυτοκινήτου, που όχι μόνο προσαρμόζει στο καρότσι αλλά "κάθεται" και στο δάπεδο σαν ρηλάξ και φυσικά στην οποιαδήποτε μεταφορά με αυτοκίνητο το μωρό μου θα είναι ασφαλή. 
Η τσάντα μας περιείχε τα βασικά, πάνες σελτεδάκι, κρέμα και γενικά ότι έχουμε μαζί σε μια βόλτα αλλά και ένα παιχνιδάκι αν χρειαστεί απασχόληση. Βέβαια εκτός από αυτή την τσάντα κουβαλούσα και άλλη μία με άλλα "απαραίτητα" (εφημερίδες, βιβλίο, χαρτιά κλπ)  και το μόνο που κατάφερα ήταν να μου πεταχτούν οι φλέβες στο μέτωπο από το κουβάλημα. Άρα αυτό ήταν το δεύτερο λάθος!
Όταν ταξιδεύουμε με μωρό πρέπει να ταξιδεύουμε με όσο το λιγότερο γίνεται χειραποσκευές. Κάθε φορά ρίχναμε κλήρο με τον άντρα μου ποιος θα πάρει τι. "Πάρε εσύ την μεγάλη τσάντα και το καρότσι να πάρω εγώ το μωρό"!  

Όπως ήταν φυσικό επακόλουθο τίποτα από όλα αυτά δεν χρειάστηκε! 
Ο Μπουρίτος απόλαυσε το ταξίδι ή μάλλον τον ύπνο του χωρίς να καταλάβει τίποτα! Βοήθησε βέβαια το γεγονός οτι καθόμασταν σε μια τριάδα μόνοι μας και είχαμε την άνεση μας. Ακόμα και αν υπάρχει άλλος επιβάτης δίπλα μας μπορούμε πάντα να ζητήσουμε από την συνοδό του αεροσκάφους αν υπάρχει άλλη θέση να αλλάξουμε.  Επίσης ακολουθώντας τις συμβουλές από το διαδίκτυο κατά την απογείωση  και προσγείωση θηλάζαμε και τα αυτάκια του δεν πόνεσαν καθόλου.΄Όταν με το καλό ξύπνησε (όταν φτάσαμε!!!),  η όμορφη και πολύ ευγενική  αεροσυνοδός μας πήγε στο πιλοτήριο όπου βγάλαμε φωτογραφίες! Ίσως μου γίνει πιλότος, ποιος ξέρει!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου